به گزارش بهبهانما، به نقل از مهر، مدتی پیش حدود ۱۳۰ قطعه از اشیای اصل و بدل موزه بهبهان به سرفت رفت. داستان از این قرار بود: شهرستان بهبهان در استان خوزستان، موزه ندارد. به همین دلیل اداره میراث فرهنگی این شهرستان در طبقه سوم فرهنگسرای بهبهانیان اقدام به تشکیل موزه کرده بود اما پس از مدتی به دلیل اختلاف میان مسئولان فرهنگسرا و اداره میراث فرهنگی بهبهان، این موزه تعطیل و اشیای آن به انبار خانه تاریخی محسنی، منتقل شد که تا مدتی پیش محل برگزاری کلاس‌های فرهنگی بود و بخشی از آن همچنان بلاتکلیف رها شده است.
در این میان فردی در اداره میراث فرهنگی شهرستان بهبهان برای انجام کارهای خدماتی معرفی و مشغول به کار شد. در اینکه این فرد توسط چه کسی به این اداره معرفی شد، هنوز ابهام وجود دارد با این حال این فرد پس از مدتی کار در این اداره، وسوسه شده و اقدام به دزدی اشیای تاریخی کرد.
از قرار معلوم، دادستان بهبهان متوجه این دزدی شده و شخصا عده‌ای را به عنوان خریدار اشیای تاریخی به سراغ فروشنده در منزلش فرستاده و همان جا این فرد سارق اشیای تاریخی را دستگیر کرده و مسئول اداره میراث فرهنگی بهبهان را در جریان قرار داده است.
موضوع مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که ۱۳۰ قطعه شی تاریخی به سرقت رفته که شامل ۵۹ عدد سکه اصل با قدمت نامشخص، ۲ عدد سکه اصل هخامنشی، ۷ عدد سکه اصل دوره اسلامی، ظرف دارو ریز(پی سوز)، ۵ عدد سر پیکان فلزی اصل، میل سرمه دان، دستبند فلزی، مهر سنگی، ظرف نقره ای قلم زنی شده، استوانه سنگی بدل، کاسه سنگی کوچک با نقش برجسته و … بوده است.
متهم: هدفم حال گیری بود
متهم گفته است: «قبول دارم یک ماه و خورده‌ای قبل اشیا را سرقت کردم و داخل خانه خودم نگه داشتم و حدودا دو هفته قبل آن را به آقای «ذ» دادم و گفتم پیش تو باشد تا بعد از مدتی آن را سرجایش بگذاریم چون روز اول قول دادند که بیمه کنند و بیمه نکردند و آقای (م) چون قبلا برای او کار می‌کردم، من را سر کار برد و قرار بود من را بیمه کنند اما نکردند. بعد از سه ماه آقای (م) گفت که بیمه ات نمی کنند. از اینجا برو. بعد گفت که اگر می خواهی اینجا بمانی باید کاری کنی که اینجا ناامنی جلوه کند تا بگذارند اینجا بمانی. باید شیشه ای بشکنی، پرونده ای آتش بزنی و اتاقی آتش بزن تا تو را بیمه کنند. فردای آن روز من تمام این حرف ها را به آقای (ط) زدم. حدود ۲۰ روز قبل از سرقت، آقای (م) این پیشنهاد را به من داد. هدفم اذیت کردن آقای (م) بود. روز سرقت آقای (م) و آقای (ط) به من زنگ زدند که بیا تابلوی برقی از اهواز رسیده است بیا تا آن را خالی کنیم. اداره تعطیل بود. آقای (م) رفت از داخل انبار یک طناب آورد که تابلو برق را جابه جا کنیم. درب انبار را نبست حالا از عمد بود یا یادش رفت نمی دانم. تابلو برق را داخل سالن گذاشتیم آقای (م) گفت برو آب برای بچه های اهواز بیاور. من آب که به آنها دادم و همه رفته بودند، وقتی دیدم که درب انبار باز است انها را برداشتم و داخل آبدارخانه گذاشتم. همان روز اشیا را داخل پلاستیک گذاشتم و بردم و گفتم اینها را می برم و وقتی آبروریزی شد و حال آقای (م) گرفته شد، آن موقع آنها را سرجایش می گذارم اشیا را نزد خودم نگه داشتم و به همین علت اشیا را به آقای «ذ» دادم . من دنبال مشتری نبودم. من نمی دانستم که اصل است و هدفم حالگیری بود.»
کارشناس میراث به عنوان مسوول بررسی اموال گماشته شد
درباره سرقت انجام شده، امیرمنصور صفوت رئیس اداره میراث فرهنگی بهبهان توضیح داده است که بهبهان موزه‌ای ندارد و در شش سال گذشته با تعطیل شدن فرهنگسرای بهبهانیان، اشیای آن پس از نگهداری در خانه محسنی در چند ماه گذشته به ساختمان اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری بهبهان منتقل شد. در این جابه جایی ها، وسایل در کیسه هایی گذاشته شدند که به دلیل نداشتن امین اموال، کارشناس میراث به عنوان مسوول بررسی اموال و رسیدگی به وضعیت اشیای موزه گماشته شد. در اسباب کشی و جابه جایی اموال با به کارگیری یک نیروی خدماتی روزمزد این اموال از سه طبقه جابه جا شد که کیسه ای حاوی ۱۵۰ شی از جمله سکه در طبقه سوم ساختمان جا ماند و توسط نیروی خدماتی به سرقت رفت.
متهم تنها ۴۰ روز با ما همکاری داشت
صفوت در مصاحبه ای دیگر موضوع را با برخی تفاوت ها در بیان، این طور شرح داده که: از اردیبهشت امسال تا روزهای پایانی خرداد مراحل انتقال اموال به ساختمان میراث فرهنگی انجام و اموال قیمتی به ساختمان سه طبقه موزه منتقل شد. در این مدت برای جابه جایی اموال از یک نیروی خدماتی روزمزد استفاده کردیم. این مرد جوان ۴۰ روز با ما همکاری داشت.
وی تصریح کرد: تمام وسایل سرجایشان قرار گرفت اما ۱۳۰ شی تاریخی از جمله سکه های آلیاژی و فلزهای تزئینی متعلق به دوره پهلوی و قاجار به دلیل کمبود جا در انباری نگهداری شد. بعد از ۴۰ روز که کار چیدمان اموال موزه در اداره میراث فرهنگی پایان یافت، نیروی خدماتی هم تسویه حساب کرد و رفت. اوایل تیر امسال از طریق شهروندان متوجه شدیم مرد جوانی قصد دارد اشیای عتیقه ای را بفروشد و در جستجوی مشتری است. با اطلاعاتی که به دست آوردیم، معلوم شد فردی که قصد فروش این اموال تاریخی را دارد کسی نیست جز همان فردی که ۴۰ روز برای اداره میراث فرهنگی کار کرده بود. با مشکوک شدن به این موضوع کیسه اشیای تاریخی را که در انبار نگهداری می شد، بررسی کرده و متوجه شدیم کیسه موردنظر سرقت شده است. با گزارش موضوع سرقت این اشیا به پلیس و مراجع قضایی، پرونده ای تشکیل و نیروی خدماتی سارق پیش از این که فرصتی برای فروش این اشیا پیدا کند، دستگیر شد.
سرقت تجهیزات دیگر مانند شوکر و دستبند
در گزارشی که به فرمانده یگان حفاظت میراث فرهنگی خوزستان نوشته شده است نیز پس از شرح ماجرای سرقت و بیان اینکه این سرقت در عصر روز ۱۸ مرداد امسال انجام شده آمده است: موزه بهبهان فاقد سیستم امنیتی، دوربین مداربسته، دیوارکشی، سیستم اطفا حریق و پله فرار است و امین اموالی که از سوی اداره کل مشخص شده به همین دلیل از تحویل گرفتن اشیا خودداری کرده است بنابراین متاسفانه به سرقت رفتن اشیا مشخص نبود تا زمانی که مسئولان قضایی شهرستان موضوع را اعلام کردند. با بررسی که بعد از این موضوع از انبار موزه به عمل آمد، مشخص شد تعدادی از تجهیزات این پایگاه نیز شامل ۴ عدد دستبند، ۴ افشانه، یک عدد شوکر و شارژر و یک عدد کاور شوکر مفقود شده است. این تجهیزات نیز در انبار و تحویل انبار دار بوده است.
سرایدار موزه بهبهان باید از اعوان و انصار باشد!
احسان (اسماعیل) یغمایی باستان شناس نیز پس از اطلاع از این موضوع در بخشی از یادداشتی که به رسانه ها فرستاده بود نوشت: در خبرها آمد که سارق، سرایدار موزه بوده و بیشتر اشیا بدلی. بعد از آن هم معلوم نشد همان اشیای قلابی پس گرفته شد یا نه. اما این خبر بسیار کوتاه حاوی نکته بسیار مهم بود: اول: در زمانی که استخدام ممنوع است، به نظر می‌رسد که سرایدار موزه بهبهان باید از اعوان و انصار باشد که توانسته استخدام شود، در نتیجه آشناست و غریبه نیست.
اگرچه متهم به سرقت اشیای تاریخی بهبهان اکنون دستگیر شده و از آنجا که نتوانسته وثیقه ۱۰۰ میلیونی برای آزادی خود تهیه کند، در زندان به سر می برد و اشیای کشف شده نیز در ساختمان اداره میراث فرهنگی بهبهان نگهداری می شود اما چند سوال باقی می ماند اینکه چگونه و چطور یک نیروی خدماتی در اداره میراث فرهنگی بهبهان شروع به کار می کند درحالی که اداره کل از آن بی خبر است. آیا متهم روزمزد بوده و یا با او قراردادی بسته شده که مدعی بیمه نشدن است؟ چه کسی او را جذب این اداره کرده است شرکت خدماتی و یا فردی آشنا در این اداره؟ آیا ۱۳۰ شی تاریخی در یکی دو کیسه پلاستیکی جا می گیرد و چرا کسی او را در حال انتقال این اشیا ندیده است؟ این اشیا در اختیار چه کسی بوده است؟ امین اموال و یا مسئول اداره میراث فرهنگی بهبهان؟ چرا همانطور که مسئول میراث فرهنگی این شهرستان گفته، بهبهان امین اموال ندارد؟ چرا متهم قصد فروش اشیا را داشته ولی در اعترافات خود اعلام کرده که نمی خواسته آنها را به فروش برساند؟ آیا متهم به دنبال پیدا کردن شریک جرمی برای خود است و بسیاری سوال بی جواب دیگر.
