متنی که در زیر مشاهده می کنید نوشته آقای عادل ضربی است که عینا منتشر می شود.
با اندکی مداقه و بازخوانی تجربه تاریخی دارالمومنین (بهبهان) ، در مسیر توسعه،به پازلی خواهیم رسید که همواره تکه ی اصلی آن در هیاهوی زمان و دست به دست شدن حاکمیتها گم شده است. این شهر باستانی به عنوان کریدور آبادانی و توسعه همچنان بر پاشنه ی محرومیت می چرخد و شمیم مصفای نرگس زاران این شهر سالهاست در حسرت نسیم بهاری پیشرفت له له میزنند. مثلثی که تاکنون قاعده آن شکل نگرفته و یا هم نسخه ی تجویزی این درد ،هیچگاه بهبودی به ارمغان نداشته است.
نگارنده با تکیه بر کدامین شواهد و قراین دست به چنین ادعایی زده است؟
در مدلهای مثلثی توسعه ،ضلع اول منابع و امکانات طبیعی است که این شهر با داشتن پتانسیلها و ظرفیتهای متعدد در بخشهای آب ،خاک ،منابع زیرزمینی ،راه و ارتباطات ،گردشگری و زیرساختهای فرهنگی بر تارک استان زرخیز خوزستان می درخشد. بهبهان به عنوان گذرگاه آب و برفآب رشته کوههای زاگرس می تواند به مهمترین بنگاه محصولات دامی و کشاورزی مبدل شود. هر چند در حال حاضر فعالیتهای جسته و گریخته ،غیرعلمی و فاقد اصول در بخش کشاورزی در حال اجراست اما این دست اقدامات جز هدررفت فرصتها ،رهآوردی برای مردم شریف این شهرستان به همراه نخواهد داشت.
این شهر با داشتن پتانسیلها و ظرفیتهای متعدد در بخشهای آب ،خاک ،منابع زیرزمینی ،راه و ارتباطات ،گردشگری و زیرساختهای فرهنگی بر تارک استان زرخیز خوزستان می درخشد.
از نعمت حیاتی آب که بگذریم بر خاکی قدم میگذاریم که وجب به وجب آن طعم شیرین ترقی و رفاه میدهد. گستره ی خاکی این دیار از دشت زیبای خیرآباد تا تپه ماهورهای مشرف بر بندر دیلم تا بهمن زارهای روییده بر دامنه های رشته کوه پازنان تا نیزار تالابهای فصلی حوالی رامهرمز و سواحل زیبای مارون و دشت زیبای منتهی به کوه حاتم همه و همه فرصتهایی است که دست مهربانی به سوی مامی گشاید و سینه ی خود را آماج دانه ها و رویش ها کرده اند.
اظهر من الشمس این سرزمین باستانی ،بوی طلای سیاه (نفت ) است که حتی در بازار دنیای امروز محل تاخت و تاز کارتل های سیاسی برای رسیدن به کانون قدرت در تمام کشورهاست. ماده ای که نبض اقتصاد دنیا بر اساس میزان عرضه ی آن می تپد. لنج بی سامان آغاجاری و بهبهان بر روی دریایی از این گوهر خدادادی در انتظار ناخدایی است که بوی به ظاهر ناخوشایند این دریا را به بوی باران مبدل کند.
شاید باورتان نشود زمستان پارسال در یکی از روستاهای شهرستان سردشت (زیدون ) به عنوان مهمان در کنار بخاری نفتی ،سوز سرما را در استخوانهای خود حس میکردم در حالی که شعله های فوران شده و نیم سوز گاز را در پنجره میدیدم که در دوردستها تنها منوکسید کربن را به مردمان این دیار هدیه میداد.
راه به عنوان اساسی ترین محور توسعه قلمداد میشود. بهبهان به عنوان مرکز تلاقی راه ارتباطی استانهای جنوبی کشور (بوشهر,فارس ،کهگیلویه و بویراحمد ،اصفهان و لرستان ) همچنان چشم انتظار سرمایه گذاری در این بخش است.
گذشته از ابنیه های تاریخی این شهر ، تفرجگاههای طبیعی و چشم نواز می تواند محل جولان گردشگرانی باشد که ایرانگردی و جهانگردی را بر همه جیز ترجیح میدهند.
غنای فرهنگی بهبهان به عنوان چهارراه تعامل اقوام مختلف موضوعی است که از آن میتوان به عنوان اهرمی در جهت توسعه این شهرستان کهن بهره برد.
ضلع دوم مثلت توسعه بهره مندی از نیروی انسانی کارآمد است که خوشبختانه در تمامی حوزه ها از اقتصاد و صنعت گرفته تا فن آوریهای روز دنیا ،نیروی کار جوان و فعال در این شهرستان به وفور میتوان یافت. ضمن آنکه نباید از مهمترین لایه حمایتی این شهرستان یعنی وجود افراد ذی نفوذ و صاحبان سرمایه که دل در گرو اعتلای بهبهان دارند نباید به سادگی گذشت. مردان و زنانی که بدون چشمداشت میلیاردها تومان را در راه اقدامات خیرخواهانه مصروف داشتند.
اما به راستی رمز رکود و ایستایی بهبهان در مسیر توسعه چیست ؟به نظر می رسد نبود یک مرکز تصمیم گیری و تصمیم سازی کارآمد و به روز تکه ای از این پازل گمشده است که مهمترین ضلع این مثلت یعنی قاعده ی آن را شکل خواهد داد. برنامه ریزی و تصمیم سازی در مدل دیاگرام استخوان ماهی توسعه، ارایه شده توسط مایک رابسون نظریه پرداز مدلهای توسعه ی اقتصادی به مثابه مهمترین فاکتور توسعه،نقش انکارناپذیری در حرکت رو به جلوی ماهی توسعه ایفا میکند. پویایی هر فرایندی به کارامدی برنامه ریزان و تصمیم سازان آن فرایند باز میگردد.
به نظر می رسد نبود یک مرکز تصمیم گیری و تصمیم سازی کارآمد و به روز تکه ای از این پازل گمشده است که مهمترین ضلع این مثلت یعنی قاعده ی آن را شکل خواهد داد.
به نظر می رسد فارغ از هرگونه تعصبات سیاسی و قومی و تنها با توجه به همسویی جناب آقای محمود رضا ضرغامی با مرکز ساختار اجرایی یعنی دولت و موفقیت ایشان در آزمون های مناصب اجرایی و اشراف کامل ایشان به فراز و فرودها ،ظرفیتها،تنگناها و فرصتهای این شهرستان میتواند تکه گمشده ی این پازل باشد تا زنجیروار به عنوان نقطه همگرایی اقوام و کانونهای تصمیم گیری مختلف ،چرخ دنده های فرسوده ی اقتصاد این سامان را روغنکاری نموده و به حرکت مجدد وادارد و بار دیگر با اقدامات خود از جمله راه اندازی صنایع پایین دستی در حوزه های مختلف گل لبخند را بر لبان مردم فهیم این شهرستان شکوفا نماید.
پس به حرمت نام بهبهان که شایسته بهترینهاست تکه ی گمشده و حلقه مفقوده ی این فرایند را جا بیندازیم تا انتخاب ما مایه مباهات نسل فردای ما باشد.
آقای عادل ضربی! زمین و زمان را به هم می بافی تا بتوانی از” احساسات ” مردم بهبهان و آغاجاری سوء استفاده کنی! تنها کسی که می تواند که این شهرستان را آباد کند، “مهندس کشت زر” است. آقای کشت زر شهردار نمونه سردشت زیدون که در سال 93 به عنوان شهردار نمونه استان انتخاب شد، قبلا امتحان خود را به شایستگی داده است.
آب در کوزه و ما تشنه لبان می گردیم
یار در خانه و ما گرد جهان می گردیم
به عنوان قطره ای کوچک از دریای خروشان متصل به “طوفان کشت زر” در شهرستان بهبهان و آغاجاری اعلام می کنم که اگر حمایت های گسترده مردمی از مهندس کشت زر شما را آشفته کرده است، درکتان می کنیم! زیرا چشمانتان را روی حقیقت گشوده اید و به درستی پی برده اید که مهندس کشت زر پیروز انتخابات است.
آقای ضربی، ای کاش در کوچه و بازار شهر هم که شده می آمدی و از نزدیک دریای خروشان هواداران مهندس کشت زر را می دیدی!
طراحی :: حامد موثق پور