احسان موحدنیا- دو سال از آغاز فعالیت دولت ابراهیم رئیسی میگذرد ولی هنوز دولت سیزدهم در بهبهان نتوانسته است یک مجموعه مدیریتی پایدار و هماهنگ را تشکیل دهد.
برخی مدیران بهبهان نزدیک به یک دهه است که بر مسند مدیریت اند، برخی منصوب دولت قبل اند و برخی دیگر با وجود گذشت چندین سال همچنان سرپرست هستند و حکم آنها به مدیر تبدیل نشده است.
اگرچه حضور برخی مدیران بر گردش امور اجرایی تأثیر چندانی نمیگذارد، اما مدیرانی وجود دارند که به دنبال خدمت صادقانه هستند و برای این منظور نیازمند برنامهریزی و ثبات مدیریت هستند.
حواشی تغییرات و تحولات در عملکرد برخی از مدیران تأثیر منفی داشته است. به علاوه، برخی از آنها مجبور هستند تا اختیارات و تصمیمات خود را در ابتدا با قوهی دیگری هماهنگ کنند و سپس در صورت تأیید، تصمیمات خود را اجرا کنند!
واقعیت آن است، دولت سیزدهم تاکنون گفتمان مشخصی ارائه نداده است و همین موضوع سبب شده افراد مختلف با گرایشات فکری و سیاسی متفاوت در بطن دولت برای خود جایی بیابند.
در بسیاری از شهرها دخالت پیدا و پنهان نمایندگان در عزل و نصبها دولت را کلافه و سردرگم کرده است. کثرت حامی نماهای دولت و سخت کوشی آنها در تحمیل گزینه خود به عنوان مدیر یک مجموعه، از یک طرف و تسلیم شدن دولت و پذیرش چنین افرادی بدلیل مصالح خودساخته از طرف دیگر، منجر به منزوی شدن حامیان اصلی دولت و ناامیدی آنها شده است.
وضعیت مدیریت در بهبهان بسیار نگران کننده است. حدود ۲۰ مدیر شهرستان، سرپرست هستند و حکم برخی با وجود گذشت چندین سال همچنان به مدیر تبدیل نشده است که این موضوع اولا تخلف از قانون مدیریت خدمات کشوری است و ثانیا میتواند قدرت تصمیم گیری را از قوه مجریه سلب کند!
بررسیهای بهبهانما نشان میدهد که ادارات ذیل در شهرستان با سرپرست اداره می شوند:
۱- فرمانداری بهبهان
۲- آموزش و پرورش(نه مدیر دارد و نه سرپرست)
۳- فرهنگ و ارشاد اسلامی
۴- امور مالیاتی (فاقد سرپرست و مدیر)
۵- بخشداری مرکزی
۶- بخشداری تشان(در حال حاضر بخشدار مرکزی و تشان یک نفر است)
۷- بنیاد شهید(مدت زمان سرپرستی به اتمام نرسیده)
۸- پخش فرآوردههای نفتی
۹- اداره کار ۱۰- تعاون روستایی
۱۱- راه و شهرسازی
۱۲- میراث فرهنگی(مدت زمان سرپرستی به اتمام نرسیده)
۱۳- بنیاد مسکن
۱۴- دانشگاه آزاد اسلامی
۱۵- دانشگاه پیام نور
۱۶- هواشناسی
۱۷- دانشکده علوم پزشکی بهبهان
تاخیر دولت در تعیین تکلیف مدیران، عدم انتصاب افراد شایسته و عدم تغییر مدیران ناکارآمد، منجر به بروز مشکلات متعددی شده است. این تاخیر باعث سلب قدرت برنامهریزی و تصمیمگیری، عدم امکان پیگیری مطالبات مردم، بیتوجهی مدیران کل به مدیران شهرستان و تضییع حقوق مردم، ریختوپاش برخی مدیران به منظور تثبیت قدرت، رونق یافتن رانت و لابی و … میشود.