متن زیر نوشته حجت الاسلام و المسلمین قنبریان می باشد که عینا منتشر می شود:

1- قرائت هشتاد و چهاری!

این قرائت اصلاح طلبان است. بدی او نزد اینان به این خاطر است که موجب توقف پروژه توسعه سیاسی و اصلاح حاکمیت میشود و به تعبیر بهزاد نبوی “تدارکاتچی”رهبری میشود تا همین نظم موجود (نظام ولایت و امت) کار آمد جلوه کند و نیازی به جامعه مدنی و لوازمش احساس نشود.

نزد طیف دیگر هشتاد و چهاری ها بدی او این است که وارد حلقه بسته قدرت و ثروت یقه سفیدها(تعبیر قوچانی از کارگزاران) شده است.

طبیعی است این دو طیف موتلف علیه احمدی نژاد برای موجه کردن بدی او از برخی نقص ها و عیبها و ضعفهای عملکردی دولت پیروز اما کم تجربه 84 استفاده کنند. همین قرائت با پر کردن توربه خود از برخی نقصها و کمبودها و بزرگنمائی آن ماجرای 88 را در واقع مقابل ولایت(حامی این دولت) آفرید.

اما این بدی عین حُسن احمدی نژاد نزد انقلابیون بود . رهبر انقلاب دقیقا مقابل این قرائت قرارگرفت و دولت او را “محبوبترین دولت پس از مشروطه” و موجب “برگشتن انقلاب به ریل اصلی” خود خواند. محاسن این دولت تلاش و خدمت برای مردم بخصوص محرومان را آنقدر بالا می دید که حتی خانه نشینی 11روزه احمدی نژاد در مقابل خواست خود را چنین تحلیل کرد:

“شما ببینید در همین پنج شش روز گذشته سر قضیه ای که آنچنان هم از اهمیت بالائی برخوردار نبود_سر مسئله اطلاعات و امثال آن_چه جنجالی در دنیا راه انداختند تحلیلها را بردند به این سمت که بله در داخل نظام جمهوری اسلامی شکاف ایجاد شده است ! حاکمیت دوگانه شده است!رئیس جمهور حرف رهبر را گوش نکرده است، دستگاههای تبلیغاتی خودشان را از این حرفهای سست و بی پایه پر کردند ببینید چطور منتظر بهانه اند؟!…میدانند دولت مشغول تلاش و فعالیت و خدمت است خب هرجا خدمت باشد هم مردم طرفدارهستند هم رهبری طرفدار است عرض من به عناصر داخلی به مردم دلسوز به برادران و خواهرانی که در داخل با مسائل تبلیغاتی سر و کار دارند این است که سعی کنند به این آشفتگی کمک نکنند:”(۹۰/۲/۱۳/دیدار با مردم فارس)

2- قرائت هشتاد و نه ای!

این قرائت اصولگرایان است. بدی او نزد اینان انحراف برخی نزدیکان است. باطرح معاون اولی مشائی به اوج میرسد و پس از فتنه 88 بنام فتنه جریان انحرافی مسئله اول سیاسی کشور میشود. برخی از این ایرادات را طیف قبل هم میگفتند حتی زودتر از اینان .کلمه جریان انحرافی اصلا یادگار آقای هاشمی بود .پس این قرائت در برخی لبه ها با قرائت قبل همپوشانی داشت گرچه این موارد در قرائت قبل صرفا پوششی و برای رد گم کردن و در این قرائت بالاصاله طرح میشد. برخی (مثل رمالی و…) را رهبری صریحا رد کرد ولو طیف قبل وهم برخی سخنرانان بصیرتی قرارگاه عمار میگفتند!

برخی(مثل اتهام جاسوسی ونفوذی) از سوی رهبری نهی شد وعذر خواهی کیهان را موجب شد. (گرچه دوباره در96 ازسوی رسانه های اصولگرا دارد طرح میشود).

برخی اقلا هنوز ثابت نشده است (مثل جزء فراماسونری بودن جریان انحرافی).

برخی(مکتب ایرانی) را رهبری “بد” دانست اما مسئله اصلی ندانست (دیدار با جامعه مدرسین در سفر به قم).
رهبری در مجموع میخواست با این ضعفها ساخته شود به نمایندگان مجلس(تشخص قانونی اصولگرایان) فرمود:
“امروز مسئولین دارند تلاش میکنند نگویید فلان ضعف و فلان ضعف وجود دارد بنده هم به ضعفها آگاهم شاید بنده بعضی ضعفها راهم بدانم که خیلی های دیگر ندانند باوجود این ضعفها آن چیزی که در قوه مجریه وجود دارد یک شاکله خوب ومطلوب است .در کشور دارد کار انجام میگیرد خب بایستی همکاری کرد باید کمک کرد”.(۹۰/۳/۸ اندکی پس از پایان خانه نشینی رئیس جمهور).

اما این توصیه خوب شنیده نشد سرجمع این قرائت با شایع شدن و مسئله اول کشور شدن بعلاوه عناصر دیگر زمینه را برای ارتجاع به گذشته و پایان دولت انقلابی فراهم کرد و دولت را دست همان یقه سفیدها داد(انتخاب 92).
طرفداران روحانی وهاشمی یک کلام از اصولگرایان میپرسیدند: چه ضمانتی هست دوباره گوش دادن به شما موجب بزرگترین انحراف در اسلام به نظر خودتان نشود؟!

3- قرائت نودی!

جوهره اصلی این قرائت آسیبهای رفتاری و ضعفهای اخلاقی احمدی نژاد است و البته همین ضعف میتواند زمینه انحرافات دانشی و بینشی او هم بشود.
رهبری از این ضعفها صریحا با مردم فارس کمی بعد از خانه نشینی 11 روزه سخن گفتند که اگر ضعفای اخلاقی و غیر اخلاقی نبود ما الان جلوتر از این بودیم.

برخی بزرگان اخلاق(آیت الله خوشوقت) درباره اش فرمودند:
“احمدی نژاد بسیار باهوش است و آفت زیرکی خود رأیی است، او بسیار هم شجاع است و آدمهای شجاع اگر تهذیب نکنند دچار تکبر می شوند”.

همین ضعف و بدی موجب شد در مناظرات 88 از کسانی نام بیاورد که اتهامشان ثابت نشده بود و با طرح دستی فضا را به نفع خود دوقطبی کند که رهبری بلافاصله به او تذکر داده و در 29 خرداد هم نهی خود را علنی کردند.
دوباره همین ضعف در یکشنبه معروف مجلس موجب شد فیلم برادر روسای قوه مقننه و قضائیه را در مجلس برای مقابله با طرح استیضاح وزیرش پخش کند که باز حضرت آقا ورود کردند :
“قضیه بد و نامناسبی که در مجلس پیش آمد، ملت را ناراحت کرد و بنده حقیر نیز هم خود در قبال قضیه احساس تأثر کردم و هم به خاطر ناراحتی مردم ناراحت شدم رئیس یک قوه به استناد اتهام ثابت نشده ای در دادگاه، دو قوه دیگر را متهم کرد که کار بد، نامناسب، تضییع حقوق اساسی مردم و خلاف شرع و اخلاق و خلاف قانون بود”.

4- احمدی نژاد 96

به نظر بنده توصیه رهبری به ایشان مبنی بر کاندید نشدن در این دوره هم مبتنی بر قرائت سوم است یکبار به جملات ایشان دقت کنید:

“خوب بله، یک نفری، یک آقایی آمده پیش من، من هم به‌ملاحظه‌ی صلاح حال خود آن شخص و صلاح حال کشور به ایشان گفتم که شما در فلان قضیه شرکت نکنید. نگفتیم هم شرکت نکنید، گفتیم صلاح نمی‌دانیم ما شما شرکت کنید. این را گفتیم، خوب یک چیز عادی است. انسان بایستی آن چیزی را که می‌بیند و می‌فهمد و فکر می‌کند که به‌نفع برادر مؤمنش است باید به او بگوید دیگر. ما هم اوضاع کشور را خوب، غالباً بیشتر از اغلب افراد آشنا هستیم. آدم‌ها هم، به‌خصوص آدم‌هایی که صدها جلسه با ما نشستند و برخاستند بیشتر و بهتر از دیگران می‌شناسیم. با ملاحظه‌ی حال مخاطب و اوضاع کشور به یک آقایی انسان توصیه می‌کند که آقا شما اگر توی این مقوله وارد شدید این دوقطبی در کشور ایجاد می‌شود.”

این دوقطبی شدن با دوقطبی های طبیعی هر انتخاباتی فرق میکند و در بیان ایشان حاصل از وضع این شخص بعلاوه اوضاع کشور است. اینکه میگویند:”آدمها هم بخصوص آدمهایی که صدها جلسه با ما نشستند و برخاستند بیشتر و بهتر از دیگران میشناسیم” ظاهرا منظور همین احمدی نژاد باشد .

اگر خصلتهای این شخص دخلی در دوقطبی شدن نداشته باشد این جمله چه جای گفتن دارد؟! با رجوع به حافظه و آنچه احمدی نژاد با رقبای خود چه در انتخابات و چه در مقننه و قضائیه کرده میتوان حدس زد با ماندنش اینبار چه میکند؟! علیرغم نظر خودش و حجاریان با او باز فضا دوقطبی (آنهم از نوع غیر اخلاقی اش) میشود نه سه قطبی.
او به راحتی کاندید اصولگرایان (بخصوص اگر قالیباف یا رئیسی باشد) را ضلع دیگر مخالفان خود (که البته خود را هم ملت میخواند) خوانده باز فضایی دوقطبی مثل 88 میسازد.

به نظر بنده احمدی نژاد مناسب نیست چون از آفات دولتمردی شجاع و زیرک بودن مصون نماند نه چون منحرف است و نه چون ولایت گریز است که البته این عیوب او را بدین جا کشانده یا خواهد کشید.

محسن قنبریان ۹۶/۱/۲۵